Venture Capital metodą na rozwój firmy!

       

     Przyszli lub obecni właściciele firm mogą skorzystać z szeregu form źródeł finansowania działalności, zarówno w początkowej fazie, jak i na etapie rozwoju i inwestycji. Przedsiębiorca oprócz kapitałów własnych może ubiegać się o fundusze od rodziny, przyjaciół, czy też skierować swoją uwagę w kierunku banku, np. po kredyt lub pożyczkę. Obok tych form finansowania istnieje także możliwość skorzystania z funduszy venture capital (kapitał zwiększonego ryzyka) lub wsparcia ze strony aniołów biznesu.

 

Venture capital jest jedną z form finansowania przedsiębiorstw będących w fazie początkowej lub rozwoju. Wykorzystując venture capital obecni lub przyszli biznesmeni mają możliwość zrealizowania projektów, których dotychczasowa realizacja wydawała się niemożliwa do wykonania. Barykada w postaci braku dużych środków własnych czy brak wiedzy know-how zostają przełamane a ponadprzeciętny zysk jest na wyciągnięcie ręki. Kapitał zwiększonego ryzyka polega „…na zasileniu kapitałowym powstającej lub już istniejącej spółki poprzez objęcie nowej emisji akcji lub udziałów. Tym samym kapitał do firmy wprowadzany jest nie w formie kredytu czy mówiąc ogólnie „długu”, ale w formie właścicielskiej (kapitał akcyjny, udziałowy)”[1].  

Finansowanie jednak może dotyczyć wyłącznie spółek, które nie są notowane na giełdzie papierów wartościowych (GPW). Każdy zgłaszany projekt jest indywidualnie analizowany, biorąc pod uwagę partnera, firmę, potencjalnych odbiorców lub jeśli jest to nowa firma to jest przeprowadzana analiza rynku, obrazująca potencjał przedsięwzięcia. Najważniejszym kryterium branym pod uwagę przy ocenie projektu są jednak ludzie go zgłaszający. Cechy, które są oczekiwane od przyszłych współwłaścicieli to: nastawienie na osiągnięcie celu, zdolności menagera, kompetentność, wiedza z zakresu zarządzania i rachunkowości, a także odpowiednio przygotowany biznes plan i przyjęta strategia firmy[2].

Kapitał zwiększonego ryzyka charakteryzuje się skłonnościami inwestorów do inwestowania w ryzykowne przedsięwzięcia, jednocześnie oczekując wysokiego zwrotu z inwestycji. Inwestorzy najczęściej skupiają się na inwestycjach długoterminowych, rezygnując z zysku np. w postaci dywidendy do czasu zakończenia realizacji projektu. Wkład inwestora nie kończy się na przekazaniu pieniędzy w ręce wspólników, oprócz wkładu finansowego wnosi on także dużo wartą wiedzę, kontakty, doświadczenie, pełniąc rolę aktywnego wspólnika. Wycofanie z inwestycji łączy się z odsprzedażą udziałów współwłaścicielom bądź innym zainteresowanym podmiotom lub poprzez umieszczenie spółki na GPW. Venture capital skierowany jest głównie do małych i średnich przedsiębiorstw[3]. 

Wybór funduszu venture capital, jako źródła finansowania działalności oznacza dla przedsiębiorstwa analizę zalet i wad takiej formy wsparcia. Na pewno zaletą jest rezygnacja z zysków firmy w jej początkowym etapie rozwoju, co także pozwala na osiągnięcie wyższego zwrotu z inwestycji w przyszłości. Fundusz przejmuje na siebie część ryzyka prowadzonej działalności, co wpływa korzystnie na poprawę wizerunku przedsiębiorstwa na rynku i umożliwia dostęp np. do kredytu bankowego. Ponadto fundusze w przeciwieństwie do banków nie wymagają żadnych zabezpieczeń. Wiążę się to także z możliwością straty dla funduszu zainwestowanych pieniędzy, ponieważ pełni on rolę udziałowca. Gdy projekt jest w fazie zakończenia fundusz sprzedaje swoje akcje lub udziały, co pozwala na wykupienie i tym samym odzyskanie przez właściciela udziałów posiadanych przez inwestora. Wadą korzystania z tej formy pomocy jest utrata części mocy decyzyjnych na rzecz funduszu a także związane z tym możliwe zmiany w firmie, które nie zawsze będą odpowiadały udziałowcom[4].

---

[1] Tamowicz P., Venture capital-kapitał na start, Gdańsk 2004, s. 7.

[2] Golawska-Witkowska G., Instrumenty finansowania długoterminowego, [w:] Golawska-Witkowska G., Rzeczycka A., Zalewski H., Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa, s. 235 i 236.

[3] Mikołajczyk B., Krawczyk M., Aniołowie biznesu w sektorze MSP, Difin, Warszawa 2007 , s. 39.

[4] Golawska-Witkowska G., Instrumenty finansowania długoterminowego…, op. cit., s. 240 i 241.